جایگاه و ویژگیهای زمین شناسی کرمان
استان کرمان در جنوب شرق ایران زمین قرار گرفته که از دیدگاه ریخت شناختی بسیار تنوع دارد. نواحی شرقی این استان به پهنه های کویری بسیار گسترده ای محدود می شود که تا استان سیستان و بلوچستان ادامه دارد. نواحی مرکزی آن که مهمترین رشته های آن سلسله جبال بارز است کوهستانی و مرتفع بوده و دارای زمستانها و پائیز سرد، بهار و تابستان نسبتاً معتدل می باشد. این استان در نواحی جنوب غربی با رشته کوههای زاگرس مجاور می گردد.
این وضعیت ریختاری و اقلیمی موجب تنوع بسیار زیاد اقلیم های کوچک و بزرگ گشته که هر کدام دارای ویژگیهای آب و هوایی خاص خود می باشند. از دیدگاه زمین ساخت بزرگ مقیاس نیز استان کرمان دارای تنوع ساختاری زیادی است. در جنوب غرب بخشی از زون ساختاری زاگرس و زون خرد شده آن و در جنوب بخشی از زون ساختاری مکران را شامل می شود. زون سنندج_سیرجان از نواحی غرب شهربابک تا نزدیکی زون گسلی زندان در کهنوج در این استان رخنمون داشته و رشته کوههای آتشفشانی ارومیه دختر به صورت کمربندی با امتداد شمال غربی_جنوب شرقی از نزدیکی انار تا جنوب شرقی بم در آن امتداد می یابد. پلاتفرم پالئوزوئیک ایران مرکزی بخش عمده ای از شرق و شمال و شمال شرق این استان را پوشش داده است.
پیکره های بزرگ سنگی در این استان را می توان به دسته های زیر تقسیم نمود:
1. پیکره های رسوبی که شامل رسوبات پلاتفرم پالئوروئیک_مزوزوئیک نواحی زرند_کوه بنان_راور و کرمان و ماهان می گردد.
2. پیکره های آذرین نفوذی و خروجی دوران های ترسیر و کواترنر که بخشی از یک زون ماگمایی بزرگتر به نام ارومیه دختر می باشد.در این کمربند سنگ های آتشفشانی کالکوآلکالن،آلکالن و توده های نفوذی گرانیتوئیدی با سن های مختلف وجود دارد که عمدتاً مربوط به ترسیر و کواترنر می باشند.
3. پیکره های دگرگونی دوران پالئوزوئیک که در یک کمربند با روند شمال غربی_جنوب شرقی از شهربابک تا منوجان ادامه داشته و گستره وسیعی را در جنوب غرب استان کرمان پوشش داده است.
4. پیکره های مافیک و اولترامافیک دوران پالئوزوئیک و مجموعه های افیولیتی مزوزوئیک و اوائل ترسیر که در مناطق حاجی آباد_دولت آباد_اسفندقه_کهنوج و شهربابک و بافت گسترش داشته و مجموعه_ های افیولیتی آن در زمین شناسی ایران به نام آمیزه های رنگین افیولیتی شهرت دارند.
5. پیکره های رسوبی زون زاگرس
6. پیکره های رسوبی دوران چهارم که عمدتاً دشت ها و کوهپایه ها و کویرها را تشکیل می دهد که بیشتر آن را رسوبات آبرفتی تشکیل میدهد.
این استان در طول حیات زمین شناسی خویش از پرکامبرین تاکنون پویائی ساختاری بسیار زیادی داشته و هم اکنون از نظرگاه حرکات زمین بسیار فعال می باشد.
Report